Gelehrten aussagen / Evliya sözleri / Hadithe

Īsâ (Jesus) (alayhissalām) sagte: "Wahrlich, die Vorzüglichkeit (Ihsan) liegt darin, dass du gut zu denjenigen bist, die schlecht zu dir sind, und nicht, dass du nur gut zu denjenigen bist, die auch gut zu dir sind."

[Ibn Kathīr, Tafsīrul Qur`ān al ´Aẓīm, 29:69]


Īsâ (Jesus) (alayhissalām) sagte: "Suche nicht nach dem Dorn im Auge deines Bruders, wenn sich bei dir ein ganzer Balken befindet.

[Sahih Buhārī, al-Adab'ul mufrad, no. 592]


Īsâ (Jesus) (alayhissalām) sagte: "İhr werdet das, was ihr liebt nur erreichen, wenn ihr dem (gegenüber) geduldig (sabr) seid, was ihr hasst."

[Abū Tālib al-Makkī, Kūt'ul Qulūb 2/239]


Īsâ (Jesus) (alayhissalām), sagte sinngemaess: "Wer viel lügt, dessen Schönheit schwindet, und wer mit den Menschen streitet, dessen Tugend fällt ab, und wer sich zu viel Sorgen macht, dessen Körper erkrankt, und wer sich schlecht benimmt, quält sich selbst."

[İmâm al-Ġazzâlî, İḥyâ' 'ulûm ad-Dîn]


Īsâ (Jesus) (alayhissalām) sagte: "Es ist ein Zeichen der Zuhâd (Asketen), dass sie es meiden die Gesellschaft derer aufzusuchen, die nicht das selbe begehren was sie begehren."

[Ibn Abi ad-Dunyâ, Dhamm ad-Dunyâ Nr. 225]

Die stärkste Waffe die der Teufel auf dich richten kann, ist der Mensch selbst.

 

[Al-Fathu'r Rabbânî, Seite 486, Sheikh Sayyid Abdulqadr Jîlânî]

-

Şeytanın sana karşı kullanabileceği silahların en güçlüsü insanlardır.

[Gavs´ul Azam Seyyid Abdülkadir Geylani, Fethu’r-Rabbânî, s. 486]

Mehmed Zâhid Kotku
Mehmed Zâhid Kotku

„Jeder der sich für eine Stärkung des Islames einsetzen will, muss zwingend Islamisches Wissen (ilim) lernen.“

[Mehmed Zâhid Kotku, Alim. s.9]

„Jeder, der aus eigenem Antrieb Worte des Kufrs ausspricht ist aus dem Islam ausgetreten und in den Sumpf des Kufrs eingetreten; selbst wenn er nicht weiß, dass dies, was er macht oder sagt, Kufr ist.“

[Mehmed Zâhid Kotku, Aqida'tul Ahlu Sunna]


Sufyan ath-Thawri (rahimahullah) sagte: „Wir kennen nichts besseres als das Streben nach Wissen mit (aufrichtiger) Absicht (um Allahs willen).“


[Imam Adh-Dhahabi, Siyar A’lam an-Nubala]

 Kalbinde bir şahsa karşı öfke ve sevgi duyduğun zaman,
Onun amellerini Kitap ve Sünnet ölçüsüne vur. Kitap ve Sünnete
Uygunsa onu sev, değilse sevme. Böylece sevgi ve öfkende
Nefsine uymamış olursun..

[Seyyid Abdülkadir-i Geylani]

Der Prophet Muhammad Sallallahu´Alayhi wa sallam sagt:
"Das Salah (Gebet) des Gläubigen, das Fasten und der Quran, mit dem er handelt, werden für ihn am Tage des Gerichts Fürsprecher sein."


[Imam Ahmad ibn Hanbal; Musnad Band 2, s.74]

Imām Tustarī mِöge Allāh sich ihm Erbarmen (Shayh al-Arifīn as-Sūfī wie er von Imām Dhahābī genannt wurde) sagte:
,,Hätten die Juden und die Christen einen wie Imām Abū Hanīfa in ihrer Ummāh gehabt, wären sie nicht irre gegangen."

Diese überlieferung findet man in: Tabyid-us-Sahīfāh fī Manāqīb il-Imām Abī Hanīfa An-Nu’mān, s. 113, von Shayh Jalālud-dīn as-Suyūtī

"Die Sahaba sahen es als Sunnah, die Hände von Leuten zu küssen die älter und vorzüglicher waren."

[Bayhaqî, Sunan al-Kubra, (7/101); Baghawî, Sharh'us Sunnah, (12/292)]

"Ich bin der, der die Heuchler [Munafiqun] zum Schweigen bringt, und der Bote der Wissenden [Arifeen]." [Al-Fathu'r Rabbânî, Seite 344, Sheikh Sayyid Abdulqadr Jîlânî]

-

"Ben münafıkların susturucusu, ariflerin habercisiyim."
[Gavs´ul Azam Seyyid Abdülkadir Geylani, Fethu’r-Rabbânî, s. 344]


Imâm Abdulqadr Jîlânî (Rahimahullâh) schreibt in seinem Werk:

"Die wahren Fuqaha (Rechtsgelehrten), sind Diejenigen, die auf dem Weg der Sûfîs sind. Sie säubern sich von den teuflischen Begierden. Sie gehören den "Abdal (Diejenigen, die sich dem Weg von Allâh gewidmet haben) und den Awliyâ (Gottesfreunden) an."

 

[Al-Ghuniya Tut Tâlibi Fi Tariq al Haqq, Seite 449, Sheikh Sayyid Abdulqadr Jîlânî]

Geduld führt dazu das Allah dich, sei es materiell und spirituell erhöht, dich dazu bringt ehrenhaft und meisterhaft zu werden. Ich hatte Geduld und wahrlich ich habe gesehen wie gut es ist.

 

[Sheikh Sayyid Abdulqadr Jîlânî, Al-Fathu'r Rabbânî, Seite 226-270]

-

Sabır Allah’ın yardımına, maddi- manevi yükselmeye, kişinin şeref ve efendilik kazanmasına sebep ve vesile olur. Ben sabrettim. Sabrın sonunun da daima güzel olduğunu gِrdüm..

[Gavs´ul Azam Seyyid Abdülkadir Geylani, Fethu’r-Rabbânî, s. 226-270]

Und derjenige, der meine Sunnah belebt, liebt mich. Und wer mich liebt, wird mit mir im Paradies sein. [Tirmidhî, İlm 16]

Muadh ibn Jabal (radiyallahu anh) sagte:
"Sprich wenig mit den Menschen; doch sprich viel zu deinem erhabenen Herrn (Allah). Vielleicht wird dein Herz dadurch Allah sehen."

 

[Ar-Risalat'ul Qushayriyya fi't Tasawwuf, s.122]

Und wenn ihr im Herzen ALLAH nicht an erster Stelle habt, so verliert ihr ALLAH und das was ihr statt IHM an erster Stelle hattet. [Umar Ibn al-Khattab (radiyallahu anh)]

Mevlana Jalaluddin Rumi beschreibt in faszinierender Weise, wie wichtig es ist, den Armen zu helfen:

"Die Seele derer, die von den Nöten der Armut bedrückt sind, gleichen einem von Rauch erfüllten Haus. Hör' dir ihre Sorgen an und öffne so, um sie von ihren Sorgen zu befreien, ein Fenster dieses rauch erfüllten Hauses, damit der Rauch abzieht und gleichzeitig durch Erweichen deines Herzens deine Seele Frieden finde."


[Osman Nuri Topbas; Der Islam – Innere Wirklichkeit und äußere Form, s. 248]

Der Prophet Muhammad (sallallahu alayhi wa sallam) sagte:
„Wer Allahs Wohlgefallen suchend über den Kopf eines Waisen streicht dem werden so viele gute Taten gutgeschrieben und gleichermaßen Sünden getilgt wie die Anzahl der Haare, die er berührt. Wer einen Waisen, ob Mädchen oder Junge, bei sich aufnimmt und ihn gut behandelt, mit dieser Person werde ich im Paradies so nah sein.” Während er dies sagte, legte er seinen Zeigefinger und Mittelfinger aneinander.

[Sahih Buharî, nr. 6005; Sunan Abu Davud, nr, 5150; Imam Ahmad ibn Hanbal, 5/250, 365; Tabarânî, al-Mu’jamu’l-Kabîr, nr. 4/132]
-

“Bir kimse rahmet ve şefkatle bir yetimin başını okşarsa, elinin değdiği her saç teli için bir sevap yazılır, her saç teli için bir günahı silinir ve her saç teli için derecesi yükseltilir.“
“Her kim bir yetime veya yanında kalan yetime iyi davranırsa, ben ve o kişi cennette şöyle yan yana oluruz.”

 

[Buharî, nr. 6005; Ebu Davud, nr, 5150; Ahmed bin Hanbel, Müsned, 5/250, 365; Taberânî, el-Mu’cemü’l-Kebîr, nr. 4/132]

 

“Eğer kalbinin yumuşamasını istiyorsan, fakire yedir, yetimin başını okşa!” buyurmuştur.

[Ahmed bin Hanbel, Müsned, 2/263, 387]

Enttäuscht mich nicht, in dem ihr viele Sünden begeht. [Hadith, Ibn Majah]

Große Menschen reden die Wahrheit [Haqqiqa], dabei haben sie vor niemanden Angst, weil es Allah befohlen hat.

 

[Sheikh Sayyid Abdulqadr Jîlânî]
-
Büyük insanlar, Allah emrettiği için hakkı söylerler, gerçeği söylerken kimseden korkmazlar.

 

[Seyyid Abdulkadir Geylani]

Abu Muhammad al-Jariri Rahimahullah sagte:
"Taṣawwuf ist, sich ständig zu kontrollieren, und sich in jeder Sache an Adab festzuhalten."

 

[ar-Risalat'ul Qushayriyya fi't Tasawwuf, s. 531]
-
Ebû Muhammed-i Cerîrî demiştir ki:
"Tasavvuf, sürekli hallerini kontrol etmek ve her işinde edebe yapışmaktır."

 

[Er-Risâlet'ul Kuşeyriyye fî't Tasavvûf, s. 531]

Muawiya Ibn Jahima , Allahs Wohlgefallen auf beiden, kam zum Propheten (Allahs Segen und Frieden auf ihm) und sagte: 'Oh Prophet Allahs! Ich beabsichtige, am islamischen Kampf (Jihad) in Ghazwa für die Sache Allahs teilzunehmen. Ich kam, um dich darüber zu befragen.'


Der Prophet Allahs Segen und Frieden auf ihm) fragte Jahima: "Hast du eine (lebende) Mutter?"


Jahima Allahs Segen und Friede auf ihm, sagte: 'Ja.


"Er (Muhammad) Allahs Segen und Frieden auf ihm) sagte: "Verschwinde nicht aus ihrem Blick, das Paradies liegt unter den Füßen der Mütter.")


[Nasâî, Jihâd, 12]; Quran Sure İsra, 24; Lokman, 14; Ahkaf, 15]

Von den Ahlu Bayt Imamen, Jafar as-Sâdiq ibn Muhammad al-Bâqr (Radiyallahu anhum) sagte: "Es gibt keine höhere gabe als die Gottesfurcht (Takwa), nichts besseres als das Schweigen, keinen schlimmeren Feind als die Unwissenheit und eine Schlimmere krankheit als das Lügen."

 

[Abû Nu’aym, Hilyat al-Awliyâ, Band 3, s. 228]

-
Ehl-i Beyt imamlarından, Muhammed el-Bâkır’ın oğlu Ca’fer es-Sâdık (ra):
“Takva’dan daha üstün bir azık, suskunluktan daha güzel bir hal, cehaletten daha zararlı bir düşman ve yalandan daha onmaz bir hastalık yoktur.”

 

[Ebû Nu’aym, Hilyetu’l-Evliyâ, cilt 3, s. 228]

_______________________________________________________________________

 

Von den Ahlu Bayt Imamen, Muhammad al-Bâqr der Enkel von Imam Hussain (Radiyallahu anhum) sagte:
"In wessen Herz die Religion Allah's hineintritt, dieser reinigt sich von anderen dingen und beschäftigt sich nur mit ihm (die Religion). Was ist den die Dunya (Erde)? Ob es nun da ist oder nicht? Mehr als das Tier auf dem du Reitest, die klamotten was du trägst und die Frau die du Heiratest, ist es nicht!" ...

 

[Imam Adh-Dhahabi, Siyar A’lam an-Nubala, Band 4, s. 405]

-

Ehl-i Beyt imamlarından, Hz. Hüseyin (r.a)’in torunu Muhammed el-Bâkır (ra):
“Allah’ın dininin özü kimin kalbine girerse, o kişinin kalbi ondan başkasından arınır ve sadece onunla meşgul olur. Dünya dediğin nedir? Ha var, ha yok! Dünya, bindiğin binek, giydiğin elbise ve evlendiğin kadından başka nedir?”

 

[İmam Ez-Zehebî, Siyeru A’lâmi’n-Nübelâ, cilt 4, s. 405]

Sie sehen die Ahlu Dhikr als schlecht. Doch wenn es die Ahlu Dhikr nicht geben würde, würden sie alle zugrunde gehen, nur merken es nicht.

[Shaykh Mahmud Ustaosmanoğlu (Quddisa sirruhu)]
-
Zikir ehlini kötü görüyorlar. Fakat zikir ehli olmazsa helak olacaklar farkında değiller.

[Seyh Mahmud Efendi (Kuddise sirruhu)]

Wer den Begierden des Nafs folgt, wird sein Höllenfeuer schon aus dem Diesseits anzünden. Daher muss der Mensch sich von seinen Fehlern und Sünden reinigen und sich Allah Ta'ala widmen.

 

[Seyda Muhammed El-Konyevi (Kuddise sirruhu)]

إذا رأيت من يعاشر الأشرار وهو خير عندك فلا تسئ الظن به لصحبته الأشرار بل حسن الظن بالأشرار لصحبتهم ذلك الخير واجعل المناسبة في الخير لا في الشر فإن الله ما سأل أحدا قط يوم القيامة عن حسن الظن بالخلق ويسأله عن سوء الظن بالخلق

الشيخ الأكبر، الفتوحات المكية، دار الكتب العربية، 1911، مجلد 4 ص. 462

Eine Goldene Regel von Imam Ibn al-Arabi:
Wenn du jemanden, der für dich zu den Rechtschaffenen gehört, mit den Übeltätern verkehren siehst, dann denke nicht schlecht über ihn, weil er mit den Missetätern befreundet ist, sondern vielmehr denke gut über die Übeltäter, weil sie mit einer guten Person befreundet sind. Nimm das Gute und nicht das Schlechte als Maßstab, denn Allah wird keinen am Tag des Jüngsten Gerichtes wegen dem guten Denken über die Geschöpfe zur Rechenschaft ziehen, allerdings wird Er ihn nach dem schlechten Denken über die Geschöpfe fragen.

[Shaykh Akbar Ibn al-ʿArabī, Muḥyī ad-Dīn: al-Futūḥāt al-Makkiyya, Kairo: Dār al-Kutub al-ʿarabīyya 1911, Band 4, s. 462]

Muhyiddin İbn Arabi gab eines Tages einen Sohbet unter einer kleinen Gruppe. Unter ihnen befand sich ein ignoranter Philosoph der sagte: "Die Unwissenden (Juhal) verstehen die Geschichte über den Propheten Ibrahim im Kuran falsch."

 

- (Der Philosoph): Es wird gesagt "Ibrahim wurde ins Feuer geworfen, ohne das es ihn verbrannte." Wie? Obwohl das Feuer brennend ist, und alles zu Asche verwandelt was es berührt. Das Feuer das im Kuran erwähnt wird, ist die Feindschaft Namruds gegenüber Ibrahim. Warum sollte das Feuer sonst nicht verbennen?

 

- Daraufhin sagt Muhyiddin Ibn Arabi: Wenn ich dir beweisen würde das Ibrahim Khalilullah nicht verbrannt wurde wie es im Kuran steht würdest du dann bezeugen [Glauben]?

 

- (Der Philosoph): "Du kannst es mir nicht beweisen."

 

- Muhyiddin Ibn Arabi sagte: Jetzt werd ich dir zeigen, mit Allahs erlaubnis ob das Feuer dich verbrennt oder nicht. Und nahm das runde Blech worauf Kohle war und schüttete es auf dem Schoss des Philosophen."

 

- (Darauf rief der Philosoph): "Oh nein was tust du da! Und wurde blass im Gesicht und sah das es ihn überhaupt nicht verbrannte." Er konnte seinen Augen nicht glauben und nahm die kohle in die Hand.

 

- Muhyiddin Ibn Arabi tat die Kohle wieder auf das Blech und sagte ihm (dem Philosophen) das er jetzt die Kohle nochmal anfassen soll."

 

- (Der Philosoph nahm sie in die Hand und rief): "Es brennt!" und verbrannte sich.

 

- Muhyiddin İbn Arabi sagte: "Oh Philosoph! Was ist geschehen? Erst sagtest du dass das Feuer verbrennt, und vorhin nicht brannte und nun wieder verbrennt.

 

- Der Philosoph gab keine Antwort mehr und war erstaunt.

 

- Muhyiddin İbn Arabi sagte: "Das Feuer verbrennt mit dem Befehl Allahs. So Allah es will so wird es sein, den Allah ist Allwissend, Allmächtig!" Darauf verstand es der Philosoph und bezeugte [Glaubte].

 

[Shaykh Akbar Ibn al-ʿArabī, Muḥyī ad-Dīn, al-Futūḥāt al-Makkiyya, band 3, s.58]

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Birgün Muhyiddîn İbn-i Arâbî'nin sohbetine inkarcı bir felsefeci gelmişti. Bu felsefeci Peygamberlerin mu’cizelerini inkâr ediyor, filozof olduğu için herşeyi felsefe ile çözmeye kalkışıyordu. Soğuk bir kış günüydü. Ortada, içinde ateş bulunan büyük bir mangal vardı. Filozof dedi ki: “Avamdan insanlar, Hazreti İbrâhim’in (aleyhisselâm) ateşe atıldığı ve yanmadığı kanâatindedirler. Bu nasıl olur? Zîrâ ateş herşeyi yakar kavurur. Çünkü yakma özelliği vardır.” Devam edip bir takım sözler söyleyince Muhyiddîn-i Arabî hazretleri; “Allahü teâlâ, Enbiyâ sûresinin 69. âyet-i kerîmesinde meâlen; “Biz de: Ey ateş İbrâhim’e karşı serin ve selâmet ol, dedik” buyurmaktadır.” dedi. Ortada bulunan mangalı alıp, içindeki ateşi filozofun eteğine döktü ve eliyle ateşi iyice karıştırdı. Bu hâli gören filozof donup kalmıştı. Ateşin, elbisesini ve Muhyiddîn-i Arabî hazretlerinin elini yakmadığını ve tekrar mangala doldurduğunu görünce iyice şaşırmıştı. Ateşi tekrar mangala doldurup, filozofa; “Yaklaş ve ellerini ateşe sok” deyince, filozof ellerini uzatır uzatmaz, ateşin te’sîrinden hemen geri çekti. Muhyiddîn-i Arabî bunun üzerine; “Ateşin yakıp yakmaması, Allahü teâlânın dilemesiyledir” buyurdu. Filozof onun bu kerâmetini görünce, Kelime-i şehâdet getirerek müslüman oldu.

 

[Muhyiddîn İbn-i Arâbî, Futuhât-ı Mekkiyye, cilt 3, s.58]

"Nach den Sahaba ist der hervorragendste Islamische Staat, das Osmanische Reich."

[Shaykh al-Akbar Muhyiddin İbn Arabi]


Karamah von (Muhyiddin ibn Arabi) der 70 Jahre vor dem Osmanischen Reich in seinem buch "Sajaratun Nu‘mâniyya fî Dawlati’l-‘Uthmâniyya" die Osmanen lobte, so wie die Sultane.


***

“Sahabeden sonra İslam devletlerinin en mükemmeli Osmanlı Devleti'dir”

[Şeyhul Ekber Muhyiddîn ibni Arabî]


Muhyiddîn İbnü’l-Arâbî Hazretleri’nin, Osmanlı Devleti’nin Kuruluşundan Yetmiş Sene Önce Kaleme Aldığı; “Şeceretü’n-Nu‘mâniyye fî Devleti’l-‘Osmâniyye” Kitabı’nda, Osmanlı’nın Zuhuruna Dair Esrarengiz İşaretler.

Şeyh Said Efendi (k.s) idama giderken ağzından şu mısralar dökülür, belkide kıyamı en iyi anlatan sözlerden biridir;

Gerçi Enzarı Ahibba dan Dahi Dûr Olmuşuz
Rahmeti Mevlaya Yaklaşmakla Mesrur Olmuşuz
Bu Dünyada Müflis u Hane Harab Olduksa

Bu Harabat ile Manada Mamûr Olmuşuz
Kul Bizi Mücazet Etse Perva Etmeyiz
Şüphemiz yoktur ki İndallah ta Mecur Olmuşuz

Ehli Hakkız Korkmayız İdamiden Her Dariden
Çünkü Teyidi İlahi İle Mensur Olmuşuz
Salihim Ehli Salahım Dine Can Kıldım Feda
Lütfi Hakla Teşnegane Abı Kevser Olmuşuz

------------------------------------------------------------------------------------------------------
*Enzar: Göz Bakışları
  Ahibba:Dostlar
  Mücazet:Ceza
  Mecur:Mükâfat
  Mesrur:Muraffah
  Teşnegan:Susamış,İstekli

Ich vertraue keinem meiner Taten (Amal). Jedoch habe ich eine feindschaft gegen die feinde Allahs.

[Sayyid Abdulhakim Arwasi (Quddisa sirruhu)]

Die Ummah wird krank aber stirbt nicht. Schlummert aber schläft nicht. Seid nicht hoffnunglos, denn ihr werdet wieder zu eurem Stolz zurück gebracht werden.


[Umar ibn al-Khattāb (Radiyallahu Anh)]

Jarir (Radiyallahu Anh) berichtete, dass der Gesandte Allahs (Sallallahu Alayhi wa Sallam) sagte:
„Wer nicht vergibt, dem wird auch nicht vergeben.“

[Sahih Buhâri, Tawhid 2, Adab 27; Sahih Muslim, Fada'il 66; Tirmidhi, Birr 16]

"Wenn du im Recht bist so fürchte nicht, denn die Wahrheit wird dich beschützen."


[Ali Radiyallahu Anh]

"Die Niederlage im Schlacht von Uhud hat zum sieg von Mekka geführt..."

"Verliert nicht die Hoffnung und werdet nicht traurig, wenn ihr gläubig seid, werdet ihr die Oberhand haben." [Sure 3:139]

Imam Schafii wurde gefragt:

"Wie erkennt man in der Zeit der Fitnah die Wahrheit?"

Er sagte:"Folgt die Pfeile der Feinde, sie werden euch zur leuten der Wahrheit (Ahlu Haqq) führen."

[İmam-ı Rabbânî (k.s) Mektûbât-ı Rabbânî [Cilt 3. Mektup 17]
[İmam-ı Rabbânî (k.s) Mektûbât-ı Rabbânî [Cilt 3. Mektup 17]

 

Jesus (Friede sei mit Ihm) wird nachdem Er hinabgestiegen (wiedergekehrt) ist, der hanefitischen Rechtsschule in seinen religiösen Handlungen gleich sein. Dies bedeutet jedoch nicht, dass Jesus (Friede sei mit Ihm) der hanefitischen Rechtsschule im Sinne eines Nachahmers (Mukallid) folgt, sondern dass seine Methode der Rechtsurteilfindung (Idschtihad) exakt dieselbe sein wird wie die von Imam Azam Abu Hanifa (möge Allah gnädig mit Ihm sein), denn der ehrenvolle Rang Jesu ist (bei Allah, dem Erhabenen) weitaus höher und grösser, als dass eines Gelehrten.

[İmam-ı Rabbânî, Band 3, Brief 17]

Der 'os̲mânische Gelehrte der Naqshibandi ṭarîqa Sheikh Ali Behçet Efendi (Kaddesellâhu Sırrahu) sagte:
"Wenn wir gefragt werden "Welche Aqida haben die Derwische der Naqshibandiyya?", so antworten wir, "Die Aqida der Derwische der Naqshibandiyya ist, das Festhalten an der Sunnah des Gesandten Allâh's (Saḷḷ Aḷḷâhu alaihi wa Sallâm), die Ahlu Sunnah wa'l Jama'ah."

[Risâla al-Ubaydiyya fî Bayân'il ba'di Âdâb at-ṭâriqah an-Naqshibandiyya, s.21]

“ Abdülkadir Geylani seslenenin sesinin bir taraftan geldiği için onun Allah olamayacağını anlamış..” tespiti -bildiğimiz kadarıyla- doğru değildir.

O menkıbenin aslı şudur: (Kendisi anlatıyor)
 
Gözüme büyük nura benzer bir şey göründü. Ufuk onunla doldu. Sonra ondan bir sûret peyda olur gibi oldu. Bana şöyle dedi:

"Ey Abdulkâdir! Ben senin Rabbinim, haramları senin için helal kıldım." Onu, bu sözünden tanıdım. Şeytan olduğunu hemen anladım. Ve aramızda şu konuşmalar cereyan etti:

Ben: "Çekil ey la’netli! Bana o nur diye gösterdiğin şey zulmetin ta kendisidir. O sûret ise dumandan başka bir şey değildir." dedim.

Şeytan: "Rabbin hikmeti sayesinde elde ettiğin ilimle benden kurtuldun. Menzillerdeki inceliklere aşina olman da sana yardım etti. Halbuki ben bu gibi hallerle yetmiş kadar ehl-i tarîki yoldan çıkardım." dedi.

Ben:  "Bu Allah’ın bir lütfudur." dedim.

Bu olayı dinleyenlerden bazıları kendisine: Onun şeytan olduğunu nasıl anladın, diye sordular. Şöyle cevap verdi: “Sana haramları helal kıldım, demesinden.”

[İmam Şa’ranî, et-Tabakâtü’l-Kübrâ s. 456]

Anas, Allahs Wohlgefallen auf ihm, berichtete: „Der Prophet, Allahs Segen und Friede auf ihm, sagte: „Wenn ein Muslim einen Baum oder einen Saat pflanzt und ein Mensch, ein Vogel oder ein Tier davon isst, so wird dies für ihn ein Almosen.“

 

[Sahih Buhârî, Muzâra'a: 1; Sahih Muslim, Musakat: 2; Tirmidhi, Ahkam: 40 Nr. 1382; Imam Suyûtî, Jâmi'us-Saghîr: 3704; Imam Ahmad ibn Hanbal, Mûsnad, 3:391,362]

-
Enes (radiyallahu anh)´den rivâyete göre, Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: "Bir Müslüman bir ağaç diker veya bir ekin eker de ondan bir insan bir kuş ve hayvan yerse bu yenenler kendisi için sadaka olur."

[Sahih Buhârî, Müzarea: 1; Sahih Muslim, Müsakat: 2; Tirmizi, Ahkam: 40 Nr. 1382; İmam Suyûtî, Câmi'us-Sağîr: 3704; İmam Ahmed bin Hanbel, Mûsned, 3:391,362]

TÜRKCE
Allah der ki; Hayvanlar benim sessiz kullarımdır, şimdi zulme susuyorlar ama hesap günü konuşacaklar. [Hz. Mevlana (Kuddise sirruhu)]

- “Kim bir canlıyı/hayvanı, bir kuşu haksiz yere öldürürse, kıyamet günü ondan şikâyetçi olacaktır." [Imam Suyutî, Kenzu’l-Ummal, Nr: 39968]

- “Kim haksız yere bir serçe kuşunu öldürürse, kıyamet günü Allah onu sorguya çekecektir."
[Imam Suyutî, Kenzu’l-Ummal, Nr: 39969]

- “Kim boş yere bir serçe kuşunu öldürürse, kuş kıyamet günü onu Allah’a şikayet edecek ve şöyle diyecektir: ‘Ya Rabbi! Şu adam beni (yemek gibi) bir menfaat için değil, (sırf eğlence olsun diye) boş yere beni öldürdü.”[Imam Nesâî, Dahaya 42; Imam Suyutî, Kenzu’l-Ummal, Nr: 39971]

DEUTSCH
Allah sagt: Die Tiere sind meine stummen geschöpfe, sie schweigen nun wenn sie Unrecht erleiden, aber werden am Tag des Gerichtes sprechen.
[Mawlana Jalaluddin Rumi (q.s)]

- "Wer einen lebewesen (Tier), einen Vogel auf Unrecht tötet, wird das Tier sich am Jüngsten Tag beschweren." [Imam Suyutî, Kanzu’l-Ummal, Nr: 39968]

- "Wer auf Unrecht einen Sperling tötet, wird am Tag des Jüngsten Gerichts zur Rechenschaft gezogen." [Imam Suyutî, Kanzu’l-Ummal, Nr: 39969]

- "Wer auf unnütz einen Sperling tötet, wird der Vogel am Jüngsten Tag sich beschweren und wird sagen: Oh Herr, dieser Mensch hat mich nicht für ein guten zweck (fürs Essen) getötet sondern auf unnütz." [Imam Nasâî, Dahaya 42; Imam Suyutî, Kanzu’l-Ummal, Nr: 39971]

Hasan al-Basrî (Rahmatullâhi alayh) sagte:
"Wir haben solche Gemeinschaften (Sahaba) getroffen, so würdet ihr sie als 'verrückt' bezeichnen, wenn ihr sie gesehn hättet.
Und wenn sie euch gesehen hätten, so würden sie 'Das sind Shayâtîn (Satane)' sagen."

[İhyâ Ulûm'id Dîn; Kitâbu Sharh Ajâib'il Qalb, Seite 41]

Sheikh al-İslâm Shihâb ud-Dîn ibn Hajar al-Asqalanî (Rahmatullahi  alayh) sagte über ihn (Al-İmâm al-A'zam Abû Hanifa an-Nu'mân ibn Thâbit ibn Zûtâ ibn Marzubân al-Kûfî) "Der İmâm, einer von denen die den Himmel erreicht haben."

Es wird uns berichtet von 'Abû Hurayrah (Radiy Allâhu anh):

"Während wir beim Propheten (Saḷḷ Aḷḷâhu alaihi wa Sallâm) saßen, wurde ihm die Sure Al-Jumu'a offenbart und als er den Vers, "Und Er [Allâh] sandte ihn [Muhammad] auch zu anderen [Muslimen]" [62:3] rezitierte, fragte ich ihn: "Wer sind sie [Wer ist damit gemeint] Oh Gesandter Gottes?" Er (Saḷḷ Aḷḷâhu alaihi wa Sallâm) antwortete mir nicht, bis ich zum dritten mal fragte. Bei uns saß auch Salmân al-Fârisî (Radiy Allâhu anh). Der Gesandte Allâh's (Saḷḷ Aḷḷâhu alaihi wa Sallâm) platzierte seine Hand auf Salmân und sagte: "Wenn der Glaube sich auf At-Thurâya [tr. Süreyya/ Stern Sirius] befinden würde, würden sie [also einer oder Leute aus dem Volk von Salmân] es erreichen."

Diesen Hadîth gibt es in mehreren Versionen unter anderem in dem Abdullâh ibn Mas'ûd es noch überliefert.

Die oben genannte Version ist zu finden in:
[Sahîh al-Buhârî, Buch 60, Hadîth Nr. 420]

Sheikh al-İslâm Jalâl ud-Dîn as-Suyûtî (Rahmatullahi alayh) sagte in seinem Kommentar zu diesem Hadîth:

أقول: وقد بشر بالإمام أبي حنيفة في الحديث

"İch sage, dass dieser Hadîth eine frohe Botschaft für das kommen von Abû Ḥanifa ist."

dann sagte Imam as-Suyûtî:

"İn diesem Hadîth ist der "Sahîh Asal" bezüglich der frohen Botschaft und Vorzug [von Abû Hanifa] und darauf wird "sich gestützt", wie es auch andere Ahadîṯ gibt über die Muhadithîn [Shâfi'î und Mâlik, welche as-Suyûtî vorher anführte]. Dieser Sahîh Hadîth macht die Scheidung zwischen den erlogenen Ahadîṯ über ihn [also die falschen Anschuldigungen über Abû Hanifa sind mit diesem Hadîth nichtig gemacht worden]."

[Sheikh al-İslâm Jalâl ud-Dîn as-Suyûtî, Tabiyîz as-Sahifa bi Manâqib Abû Hanifa, s.31-33]

Selbiges sagt Sheikh Shâh Walîullâh Dahlawî (Rahimahullâh)

[Dahlawî, Kalimat at-Tayyibât s.168]

Ebu Bekr Muhammed el-Vâsıtî:

"Sahte sofular edepsizliği ihlas, nefislerinin oburluklarını nimetlerden meşru şekilde faydalanma ve alçaklıkları celadet haline getirdiler de,hak olan yolu görmez duruma düştüler ve onun için de çıkmaza saplandılar. Bunların müşahade ettikleri ve gördükleri manevi hususlardan bir gelişme olmadığı gibi, huzur içinde ve temiz bir şekilde ibadet etmeleri de mümkün olmaz. konuştukları zaman hırslı konuşur, hitap ettikleri zaman kibirli hitap ederler. Nefislerine düşkünlükleri, içlerindeki pisliği haber verir, yenecekler konusundaki oburlukları kalplerinin içinde neyin bulunduğunu açıklar. Göz göre göre Hakk'tan dönenleri Allah kahretsin."

 

[İmam el-Kuşeyrî, er-Risâle, Beyrut 1993, s.439-440]

Kalp de Kalıp da Doğru Olmalı

 

İslâmiyet’te hem kalbin hem de kalıbın doğruluğu istenmektedir. Kalbi doğru olan kimsenin dili de doğru olur. Zira dil, kalbin tercümanıdır, kalpteki güzellik dile yansır.

 

Resûlullah (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) buyurdu ki:

Dikkat edin! İnsan bedeninde bir et parçası vardır, o düzelirse bütün vücut düzelir, o bozulursa bütün vücut bozulur. Dikkat edin, o et parçası kalptir!”

[Buharî, İman, 39; Müslim, Müsâkât, 20]

 

Enes (Radıyallâhu Anh)'dan rivayet edilen bir hadîs-i şerîfte Resûlullâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur:

“Bir kişinin kalbi dosdoğru olmadıkça imanı dosdoğru hale gelmez. Kişinin dili dosdoğru olmadıkça da kalbi dosdoğru hale gelmez.” Komsusu kendisinin serrinden emin olmayan kimse cennete giremez."
[Imam Ahmed bin Hanbel, el-Müsned, 3/198; Heysemî, ez-Zevâid, nr. 165]

 

İmanın istikamet bulmasından kastedilen; azaların amellerinin istikamet bulmasıdır. Zira organların amelleri ancak kalbin istikamet bulmasıyla düzelir. Kalbin istikametinden maksat da, kalbin Allah’ın muhabbeti, taatin muhabbeti ve günahlara karşı nefret ile dolu olmasıdır.

 

Hasan-ı Basri (Radıyallâhu Anh) bir zata der ki:
"Kalbini tedavi et! Cünkü Allah kullarından kalplerini düzeltmelerini istiyor. Kalbin düzelmesi de ancak orada marifetullah ile, Allah’ın azameti, muhabbeti, haşyeti, heybeti ve tevekkülün tam manasıyla yerleşmesi ile mümkün olur. İşte kelime-i tevhidin gerçek anlamı budur. Kalp de ancak kendisiden başka ilah bulunmayan Allah Teala’ya ibadet edip yegane ilah tanıması, O’nun muhabbeti ve haşyetiyle dolu olmasıyla salaha kavuşur. Eğer göklerde ve yerde Allah’tan başka ilah kabul edilen bir varlık olsaydı, bu sebeple gökler ve yeryüzü fesada uğrardı.”

 

(لَوْ كَانَ فِيهِمَا آلِهَةٌ إِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتَا)

 

"Eğer göklerde ve yeryüzünde Allah’tan başka bir ilâh olsaydı her ikisi de fesada uğrardı.” (Enbiya 21/22)

 

Böylece anlaşılmış oldu ki ulvî ve süflî âlemin (göklerin ve yeryüzünün) salahı (düzeni), bu âlemlerdeki yaratıkların bütün davranışları Allah için olmadıkça sağlanamaz. Vücudunun hareketleri kalbin hareket ve iradesine bağlıdır. Onun hareket ve iradesi sırf Allah için olursa kendisi kurtuluşa erdiği gibi vücudun bütün organlarının hareketleri de kurtuluşa erer. Eğer kalbin hareket ve iradesi Allah'tan başkası için olursa, fesada uğrar ve kalbin fesada uğraması ile vücudun bütün hareketleri bozulur.

 

Mücahid (Radıyallâhu Anh): (وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا ۖ) "O'na bir şeyi ortak koşmayın!" (Nîsa 4/36) âyetini, "O'ndan gayrisini sevmeyin!" şeklinde tefsir eder. Bunu Leys nakleder.

 

[İbn Receb el-Hanbelî, Câmiu'l-Ulûm ve'l-Hîkem, cilt 1, s.248/249]

Edeb İlminin Türleri

 

Edeb üç nevidir: Allah'a karşı olan edeb, Resûlüne ve dinine karşı olan edeb ve Allah'ın yaratıklarına karşı olan edeb. Allah'a karşı takınılacak edeb de üç tanedir:
1. Allah'a karşı olan muameleyi korumak, ona haksızlık getirmemek.
2. Allah'tan baskasına yönelmeyerek kalbini korumak.
3. Allah'a isyan ettirecek şeylerden iradeni alıkoymak, korumaktır.

 

[İbn Kayyim El-Cevziyye, Medaricu's-Sâlikîn, cilt 2, s.803]

Hāfiz al-Dhahabī (Rahimahullāh) sagte über Amir al-Mu'minīn fi al-Hadīth al-Imām ibn Asākir:

"Ich glaube nicht, dass Ibn Asākir jemanden der in seinem Rang war jemals in seinem Leben getroffen hat."

[Imām Dhahabī, Siyar A`lam al-Nubala' 15/254-262, Nr.5129]

Imam Tajuddin as-Subkî (Rahimahullah) sagte ergänzend zu dem gesagten aussage von Dhahabī über ihn:

"noch jemand der annähernd an seinem Rang war."

[Imam Tajuddin as-Subkî, Tabaqāt 7/215-223]

Imâm Abdulqadr Jîlânî (Quddisa sirruhu) sagte:
Verlasse die schlechten freunde. Empfinde keine liebe zu ihnen, liebe statt dessen die Rechtschaffenen. Auch wenn es deine bekannten sind, bleibe von schlechten leuten fern. Auch wenn sie weit weg sind, sei mit den guten leuten. Wem du liebst zwischen dir und ihm ensteht eine nähe. Aus dem Grund, sei dir sicher für wem du deine liebe aufbaust (entwickelst).


[Sayyid Abdulqadr Jîlânî, Jami'u Karamat al-Auliya, Band 2, s.89]


Gavs´ul Azam Seyyid Abdulkadir Geylani (Kuddise Sırruhu) dedi ki:
Kötü arkadaşları terk et. Onlara sevgi duyma, salihleri sev. Yakının bile olsa, kötü arkadaştan uzak dur. Uzak bile olsa, iyi arkadaşlarla beraber ol. Kimi seversen, seninle onun arasında bir yakınlık hâsıl olur. Bu bakımdan, sevgi beslediğin kimsenin kim olduğuna iyi bak.


[Abdulkadir Geylani, Câmiu Kerâmât'il-Evliyâ, cilt 2, s.89]

Meine Vorväter, meine Vorfahren haben mit den Kuran über 3 Kontinente geherrscht. Die heutige generation ohne Kuran kann gegen 3 herumtreiber nicht herrschen.

[Imam Timurtaş Uçar efendi]

Mujahid der Kanzeln / Kürsülerin Mücahidi ☝]

In Nationalismus verfallene Muslime!
Die sich zersplittert hat in dem sie sagen: "Wir sind Türken, wir sind Kurden, wir sind Araber", die Ummah wird erst dann gerettet werden, wen sie anfängt zu sagen das sie MUSLIME sind!


[Dr. İhsan Şenocak]

Türkische-Kurdische Muslime im Westen so wie im Osten haltet geschwisterlich zusammen. Lass uns ihre pläne stürzen, und den Propheten Muhammad (sallallahu alayhi wa sallam) damit erfreuen.

[Dr. İhsan Şenocak]

[Allah’ın Enbiyâ ve Evliyalarının’da sizlere güzel bir örnek vardir]


"Yüce Allah Cemâl ve Celâl sıfatlarını, Enbiyâ ve Evliyalarının varlığında ortaya koyar. Allah'ın velîleri güzel eylemler ile Allah'ın birçok sıfatına ayna tutarlar." [...]


“Şüphesiz, Allah’ın Resulünde sizin için, Allah’ı ve ahret gününü uman ve Allah’ı çokça zikredenler için güzel bir örnek vardır.” (Ahzab:21)


İbrahim'de ve onunla birlikte bulunanlarda sizin için güzel bir örnek vardır. Hani onlar kavimlerine, "Biz sizden ve Allah'ı bırakıp taptıklarınızdan uzağız. Sizi tanımıyoruz. Siz bir tek Allah'a inanıncaya kadar, sizinle bizim aramızda sürekli bir düşmanlık ve nefret belirmiştir" [...] (Mümtehine:4)


"Kim benim velî kuluma (Dostuma) düşmanlık beslerse, ona savaş açarım. "Kim benim velî kuluma (Dostuma) dil uzatirsa bende ona harp ilan ederim...

[Hadis-i kudsî Buhârî, 6502]


Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) de Allah dostlarını tarif ederken şöyle buyurmuşlar:“Evliyaullah o kimselerdir ki, görüldükleri zaman Allah hatırlanır.”


[Nesai, es- Sünenü’l Kübrai Tefsir:180, No:11235, 6/362; Taberi, Cami’ul Beyan, No: 17723, 24, 25, 26, 6/575; Hakim-i Tirmizi, Nevadir’ul-usül, sh: 140; Haysemi, Mecma’uz-zevahid,10/78]


Evliyanın görülmesinde Allah’ı hatırlatan husus giydikleri cübbe ve sarık veya beyaz sakalları değildir. Onların görülmesiyle Allah’ın hatırlanıyor olması ruhani olgunlukları ve üzerlerindeki tecellinin eserindendir. Yoksa cübbe sarık takan milyonlarca kişi vardır. Ancak hepsinde aynı duygu yaşanmamaktadır.


"Bilesiniz ki, Allah'ın Evliyalarına hiçbir korku yoktur. Onlar üzülmeyeceklerdir de.
Onlar iman etmiş ve Allah'a karşı gelmekten sakınmış olanlardır.
Dünya hayatında da, ahirette de onlar için müjde vardır. Allah'ın sözlerinde hiçbir değişme yoktur. İşte bu büyük başarıdır." (Yunus:62-64)

Malik ibn Dinar (Radiyallahu anhu) sagte:
"Die Menschen gehen von dieser Dunya (Erde) fort ohne dass sie die schönste Sache davon gekostet haben."
Man fragte ihn:"Was ist es? "
Er sagte:"Marifatullah (Wissen über seine Namen, Eigenschaften, Taten und ihre Wechselwirkung und Verbindung zur Schöpfung)."

[Imām Dhahabī, Siyar A`lam al-Nubala, (5/363)]

"Ulema ile otur. Büyüklere sor. Hikmet ehli ile görüş!" [Taberânî: 323]

Sitze mit den Ulama. Frag die Großen (Wissenden). Sei mit den leuten der Weisheit. [Tabarânî: 323]

Gayret (Kıskançlık) Bâbı (Tasavvuf)

"Müridler" hâl erbâbı, "âbidler" ibadet ve vird erbâbıdırlar. O halde hem mürid âbiddir hem de âbid mürid. Fakat âlimler, muhabbet ve iman hakikatlerinin tadını alanlara özel olarak "mürid" ismini, sadece amel edene de özel olarak "âbid" adını vermişlerdir. Bir mürid, âbid değilse zındıktır, bir âbid de mürid değilse riyakârdır. Âbid'in nezdinde vakit, ibadet ve vird vaktidir. Müridin nezdinde ise Allah'a yönelme, bütün düşünce ve himmetini O'na verme, kalbini bütün benliğiyle O'na bağlamadır.

[İbn Kayyim El-Cevziyye, Medaricu's-Sâlikîn, cilt 3, s.964]

"Kişi ne kadar mahzunsa ne kadar nefsinden uzaklaşmışsa, Allah’u Teala'nın yanında o kadar makbul ve yüksektir."

[Gavs-ı Kasrevi Seyyid Abdulhakim El-Huseyni (Kuddise Sirruhu)]

Ahlus Sunnah wal Jamah

Imam Tajuddin as-Subki sagte, das die Ahlus Sunnah aus diesen vier Gruppen besteht: 

  1. Die Kalâm Gelehrten der Ahlus Sunnah, dazu gehören die Mâturîdiyya wie auch die Ashâriyya.
  2. Die Rechtsgelehrten (Fuqaha).
  3. Die gemäßigten unter der Ahlu'l Hadith.
  4. Die gemäßigten unter der Ahlu Tasawwuf.“

[Sharh al-'Aqidatu'l Ibn Al-Hajib]

Hasan al-Basrī (ra) sagte:

"Derjenige, der kein Adab (Anstand) hat, der hat kein Ilm (Wissen). Und derjenige, der keine Sabr (Geduld) hat, hat keine (Nähe zur) Din (Religion). Und derjenige, der kein Iffat (Keuschheit) hat, der hat keine (Nähe zu) Allāh."

 

[İbn Hajar al-'Asqalānī; Munabbihāt; Seite 5]

„Erkläre deinen Jihad den 12 unsichtbaren Gegnern:

 

- Dem Egoismus,
- der Arroganz,
- der Eingebildetheit,
- der Selbstsüchtigkeit,
- der Gier,
- der Wollust,
- der Intoleranz,
- der Wut,
- dem Lügen,
- dem betrügen,
- dem lästern
- dem verleumden.

 

Wenn du diese Gegner in den Griff bekommst und zerstören kannst, bist du bereit die Gegner zu bekämpfen die du auch siehst.“

 

[Hujjat'ul Islam Imam al-Ghazali]

♥As-Salatu wassalamu alayka ya Rasul´allah♥
♥As-Salatu wassalamu alayka ya Habib´allah♥

♥As-Salatu wassalamu alayka ya Nûr´Arshillah!♥

♥As-Salatu wassalamu alayka ya Khayra´Halgillah♥
♥As-Salatu wassalamu alayka ya Sayyid al-Awwalin wal Akhirin

♥Sprich nie ein hartes Wort, womit du jemanden kränkst, du triffst vielleicht sein Herz viel tiefer als du denkst.

♥ ”Ein Leben ohne das Gebet ist wie ein Fahrzeug ohne Lenkrad, man kommt voran aber nicht ans Ziel.”

♥As-Salatu Khayrun min Al-Naum
(Das Gebet ist besser als der Schlaf)

♥Die Schönheit Des Herzen — Durch Furcht Vor Allah.
♥Die Schönheit Der Zunge — Durch Allah’s Gedenken.
♥Die Schönheit Des Redens — Durch Die Ehrlichkeit.
♥Die Schönheit Des Verstands — Durch Wissen.
♥Die Schönheit Des Lebens — Durch Den Islam.

 "O meine Diener, die ihr euch gegen eure eigenen Seelen vergangen habt, verzweifelt nicht an Allahs Barmherzigkeit; denn Allah vergibt alle Sünden; Er ist der Allverzeihende, der Barmherzige."

[Quran Sure
39:53]

Cihan Devleti

Ad-Dawlat al-ʻĀlī al-ʻUthmānī

Mein YouTube Kanal
Mein YouTube Kanal

Bismillahirrahmanirrahim

[Im Namen Allahs, des Erbarmers, des Barmherzigen]

 

“Ihr werdet Rechtschaffenheit und Frömmigkeit nicht erreichen, bis dass ihr von dem, das ihr liebt, (auf dem Wege Allahs) spendet. Und was ihr auch spendet (auf Seinem Wege), Allah wird es wissen.”

 

[Sure “Al Imran”, Vers 92]

 

“Wenn der Mensch stirbt, wird auch sein Tatenbuch geschlossen. Drei Gruppen sind hiervon ausgeschlossen: 1. Wer eine fortwährende Spende verrichtet hat. 2. Wer der Gemeinde nützliches Wissen hinterlässt (Studenten/Werke). 3. Wer gut erzogene Kinder hinterlässt, die für sein Wohl beten.” 

 

[Muslim, Wasiya, 14.]